Eigen verdienste en ongelijkheid: niks met elkaar te maken? (Dick Timmer en Myrthe Martinot)

Aflevering 23 van de Ongekend podcast.

In theorie is bijna iedereen er wel voor, voor iedereen geven wat-ie verdient, waar hij of zij recht op heeft. Voor een meritocratie, dus: een maatschappij waarin niet je afkomst, maar je verdienste (je talent en inzet) je maatschappelijke positie zou bepaalt.

Toch is er de laatste jaren veel geschreven over de nadelen ervan. Als iedereen in naam alles kan worden, alles kan leren dan is voor je het weet succes een keuze en pech je eigen schuld, bijvoorbeeld. En is het eigenlijk wel haalbaar om zaken te verdelen op basis van dat vage verdienste, is dat niet een te abstract en contentieus concept om op te sturen?

Ondanks die twijfels, zijn er nog weinigen die het meritocratische ideaal verwerpen. Maar misschien is het idee van verdienste dusdanig ongeschikt als verdeler, dat we dat wel zouden moeten doen. 

Daar heb ik het deze aflevering over met Dick Timmer (politiek filosoof aan de Technische Universiteit Dortmund) en Myrthe Martinot (econome bij de Rabobank).

This image has an empty alt attribute; its file name is 5a-1-1024x1024.jpg
Luister ‘m in je favoriete podcast player:

We praten over de haalbaarheid en wenselijkheid van een meritocratie

  • Wat is een meritocratie eigenlijk? (Moeilijkere vraag dan het lijkt.)
  • Waarom inkomensverschillen niet corresponderen met moreel relevante potentiele rechtvaardigers ervan (hard werken, talent, etc.)
  •  Zou dat wel moeten, een systeem waarin je individuele inkomensverschillen organiseert en rechtvaardigt op basis van verdienste?
  • Intuïtief zou je, denk ik, denken van wel, maar Dick denkt van niet en stelt een ander systeem voor

Meer weten

Geef een reactie